കേരളത്തിലെ വ്യവസായ വികസനം - സംരംഭകത്വവും ചെറുകിട-ഇടത്തരം സ്വകാര്യ സംരംഭങ്ങളും പൊതുമേഖലയും

ഇക്കഴിഞ്ഞ എല്‍ഡിഎഫ് ഭരണകാലം കേരളത്തിന്റെ വികസന വസന്തമായിരുന്നു എന്ന കാര്യം അംഗീകരിക്കപ്പെട്ടു കഴിഞ്ഞിരിക്കുന്നു. കേന്ദ്ര നിരക്കിനേക്കാളുപരി വളര്‍ച്ച കേരളം കാണിച്ചിരിക്കുന്നു. ഗുജറാത്തിനു് തൊട്ടു് താഴെ കേരളം എത്തിയിരിക്കുന്നു. ഗുജറാത്തിനു് സ്വപ്നം കാണാന്‍ പോലുമാകാത്തത്ര വ്യാപകമായ സാമൂഹ്യ ക്ഷേമ നടപടികള്‍ തുടര്‍ന്നുകൊണ്ടാണു് കേരളം വികസന രംഗത്തും മുന്നേറ്റം കുറിച്ചതു്. സാമൂഹ്യ ക്ഷേമരംഗത്തെന്ന പോലെ വികസന രംഗത്തും തനതു് നിക്ഷേപം ഉയര്‍ത്തിക്കൊണ്ടു് ജനജീവിതം മെച്ചപ്പെടുത്തിയും ജനങ്ങളുടെ ക്രയ ശേഷി ഉയര്‍ത്തിയും കമ്പോള വികസനം സാദ്ധ്യമാക്കുന്നതിലൂടെ സ്വകാര്യ മൂലധന നിക്ഷേപത്തിനു് സ്വാഭാവികമായ പ്രോത്സാഹനം നല്‍കുകയാണു് എല്‍ഡിഎഫ് സര്‍ക്കാര്‍ ചെയ്തതെന്നു് വ്യക്തം. അതാണു് വ്യവസായ വികസനത്തിന്റെ ശരിയായ മാര്‍ഗ്ഗം. അതല്ലാതെ, സ്വകാര്യ മൂലധനത്തിനു് മത്സരിച്ചു് ഇളവുകള്‍ നല്‍കി പൊതുപ്പണം ധൂര്‍ത്തടിക്കുകയും ജനങ്ങളെ പാപ്പരാക്കുകയുമല്ല സര്‍ക്കാരിന്റെ ധര്‍മ്മം. ഇക്കാര്യത്തില്‍ വിഎസ് സര്‍ക്കാരിനു് അഭിമാനിക്കാം.

എന്നാല്‍ വ്യവസായ വികസനത്തിന്റെ കാര്യത്തില്‍ ഇനിയും ഒട്ടേറെ കാര്യങ്ങള്‍ ശ്രദ്ധിക്കേണ്ടതുണ്ടു്. കേരളത്തില്‍ ബാങ്കുകളുടെ നിക്ഷേപം കുറഞ്ഞു വരുന്ന പ്രവണത ഇന്നും തുടരുന്നു. കേരളത്തില്‍ നിന്നു് വേണ്ടത്ര സംരഭകര്‍ മുന്നോട്ടു് വരുന്നില്ല എന്നു് പറയപ്പെടുന്നു. സംരംഭകത്വത്തിന്റെ അഭാവമാണു് കേരളത്തിലെ വ്യവസായ വികസനത്തിനു് തടസ്സം നില്‍ക്കുന്ന പ്രധാന ഘടകമെന്ന ഒരഭിപ്രായം ശക്തമായി പല കോണുകളില്‍ നിന്നും ഉയര്‍ത്തപ്പെടുന്നുണ്ടു്. മലയാളി പുറത്തു് പോയി പണിയെടുക്കുന്നതില്‍ മുമ്പന്തിയിലാണു്. സ്വന്തം സ്ഥലത്തു് ഒരു പണിയുമെടുക്കില്ല. സംരംഭകത്വം തീരെയില്ല. തുടങ്ങി ഒട്ടേറെ വാദഗതികള്‍ ഉയര്‍ന്നു് കേള്‍ക്കാം.

സംരംഭകത്വമെന്നാല്‍ വ്യവസായ സംരംഭകത്വം മാത്രമാണെന്നു് എങ്ങിനെയോ തെറ്റിദ്ധരിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു.
വ്യവസായ സംരംഭകത്വം പ്രധാനമാണു്. കാരണം കൃഷിയുള്‍പ്പെടെ എല്ലാ ഉല്പാദന-പശ്ചാത്തല നിര്‍മ്മാണ-സേവന പ്രവര്‍ത്തനങ്ങളും (ചുരുക്കത്തില്‍ സമ്പത്തുല്പാദന-വിതരണ പ്രവര്‍ത്തനങ്ങളും) ഇന്നു് വ്യവസായാടിസ്ഥാനത്തിലാണു് നടത്തപ്പെടുന്നതു്. വ്യവസായ സംരംഭത്തിന്റെ ഘടന വ്യത്യസ്ഥമാകാം.

ഉടമസ്ഥതയുടെ കാര്യത്തില്‍ സര്‍ക്കാര്‍, അര്‍ദ്ധസര്‍ക്കാര്‍, സംയുക്തം, സഹകരണം, ചാരിറ്റബിള്‍ (മഹാത്മാ ഗാന്ധിയുടെ ട്രസ്റ്റീഷിപ്പു്) സ്വകാര്യം തുടങ്ങി ഒട്ടേറെ രൂപങ്ങളുണ്ടു്. ഇനിയും പരീക്ഷിക്കപ്പെടാത്തവയുമാകാം.

നടത്തിപ്പിന്റെ കാര്യത്തില്‍ ഇപ്പോള്‍ നമുക്കു് സുപരിചിതം ഏകാധിപത്യപരമായതു് മാത്രമാണു്. അതില്‍ പോലും താഴെ നിന്നു് പ്രതികരണം എടുക്കുന്നുണ്ടു്. പക്ഷെ, അതു് വികലമായ മൂശയിലാണു് വിശകലനം ചെയ്യപ്പെടുകയും തീരുമാനങ്ങളാക്കപ്പെടുകയും ചെയ്യുന്നതു്. നല്ല സിഇഒ യെ കിട്ടിയാല്‍ (നൂറിലൊന്നു് പോലും കാണാറില്ല) സ്ഥിതി മാറും. ഇതിനെല്ലാമുപരി, വ്യവസ്ഥിതിയുടെ തടവറയിലാണു് പ്രവര്‍ത്തനം എന്ന കാര്യം കാണാതെ പോയിക്കൂടാ.

പക്ഷെ, ഈ വ്യവസ്ഥിതി സൃഷ്ടിച്ചിരിക്കുന്ന തടവറ (ചട്ടക്കൂടു്) പൊളിക്കപ്പെടണമെങ്കില്‍‌ നിലവിലുള്ള ഇതേ വ്യവസ്ഥയില്‍ പുതിയ ഭാവി വ്യവസ്ഥിതിക്കനുയോജ്യമായ ഉള്ളടക്കം (വ്യവസായ ഘടന, നടത്തിപ്പു് രീതികള്‍, തൊഴില്‍ ബന്ധം തുടങ്ങിയവയെല്ലാം) ഉരുത്തിരിച്ചെടുക്കേണ്ടതുണ്ടു്. അവയോടു് സമൂഹ പ്രതികരണത്തിന്റേയും അവയുടെ സ്വീകാര്യതയുടേയും അവയിലുണ്ടാകുന്ന വിശ്വാസത്തിന്റേയും അടിസ്ഥാനത്തില്‍ മാത്രമേ സമൂഹം അതിലേക്കു് നീങ്ങുകയുള്ളു. അങ്ങിനെ ഈ ഘടകങ്ങളെല്ലാം ഒത്തൊരുമിച്ചു് (ഭൂരിപക്ഷമെങ്കിലും) വരികയും നിലവിലുള്ള വ്യവസ്ഥിതിയുടെ ചാക്രിക പ്രതിസന്ധി (അതിനും ചാക്രിക സ്വഭാവമുണ്ടു്) രൂക്ഷമാകുകയും അതു് താങ്ങാനാവാത്ത തലത്തിലേക്കു് എത്തുകയും ചെയ്യുമ്പോളാണു് മാറ്റം ഒരു അനിവാര്യമായ ആവശ്യമായി സമൂഹം ഏറ്റെടുക്കുന്നതും നിലവിലുള്ളവ തച്ചുടക്കപ്പെടുന്നതും പുതിയവ നിലവില്‍ വരുത്തുന്നതും. ഇതിനേയാണു് വിപ്ലവമെന്നു് വിളിക്കുന്നതു്. വിപ്ലവം നശീകരണാത്മകമല്ല, സൃഷ്ടിപരമാണു്. അതിനാകട്ടെ വലിയ തോതില്‍ സംരംഭകത്വം ആവശ്യമാണു്.

ചുരുക്കത്തില്‍ നിലവിലുള്ള സാമൂഹ്യ ചുറ്റുപാടിലും ഘടനയിലും തന്നെ ഭാവി സമൂഹത്തിന്റെ പല ഘടകങ്ങളും ഉരുത്തിരിയേണ്ടതുണ്ടു്. അതിനോടൊപ്പം ഭാവി സമൂഹത്തിനും ആവശ്യമുള്ളതാണു് സംരംഭകത്വം എന്ന മാനുഷിക ശേഷി. അതു് മുതലാളിത്തത്തോടെ മാത്രം സൃഷ്ടിക്കപ്പെട്ടതല്ല. മുതലാളിത്തത്തോടെ സംരംഭകത്വം അവസാനിക്കുന്നതുമല്ല. വ്യവസായ സംരംഭകത്വം മാത്രമാണു് മുതലാളിത്തത്തിന്റെ സൃഷ്ടി. അതില്‍ പോലും തൊഴിലാളിക്കും സംരംഭകത്വമുണ്ടു്. നിലവിലുള്ള ഉപകരണങ്ങള്‍ ഉപയോഗിക്കുമ്പോള്‍ അതുപയോഗിച്ചു് തന്റെ അദ്ധ്വാനം ലഘൂകരിക്കാനുള്ള തൊഴിലാളിയുടെ സഹജ വാസനയാണു് ഇന്നു് നാം കാണുന്ന എല്ലാ പുതിയ പരിഷ്കാരങ്ങളുടേയും ഉപകരണങ്ങളുടേയും നവീകരണങ്ങളുടേയും പിന്നില്‍ പ്രവര്‍ത്തിക്കുന്ന സംരംഭകത്വം. മൂലധന ഉടമയുടെ സംരംഭകത്വം നിര്‍ണ്ണീതമാകുന്നതു് ലാഭം വര്‍ദ്ധിപ്പിക്കാനുള്ള മാര്‍ഗ്ഗങ്ങള്‍ നവീകരിക്കുന്നതിലാണു്. അതിന്റെ ഭാഗമായി അവര്‍ തൊഴിലാളികള്‍ ഉപയോഗിച്ചു് വന്ന പുതിയ രീതികള്‍ ക്രോഡീകരിച്ചു് നവീകരിച്ച രീതികളും ഉപകരണങ്ങളും വീണ്ടും തൊഴിലാളിയെ ഏല്പിക്കും.

ജന്മിത്വ ഘട്ടത്തിലും സംരംഭകത്വം ഉണ്ടായിരുന്നിരിക്കണം. ജന്മിക്കും കുടിയാനും അടിയാനും അതുണ്ടായിരുന്നേ തീരൂ. അടിമത്ത ഘട്ടത്തില്‍ പോലും അടിമ ഉടമയ്ക്കും അടിമയ്ക്കും അതുണ്ടായിരിക്കണം. ‌അതിനു് മുമ്പു് പ്രാകൃത സമത്വ സമൂഹത്തിലും അതുണ്ടായിരുന്നിരിക്കും. അവരുടെ സംരംഭകത്വവും (ഒരു പക്ഷെ ആ ഘട്ടത്തിലതിനു് പറയേണ്ടതു് സംരംഭകത്വമെന്നു് പോലുമല്ല, ധീരതയെന്നോ മറ്റോ ആണു്) അതിന്റെ നേട്ടങ്ങളുമാണു് പ്രകൃതി പ്രതിഭാസങ്ങളെ വരുതിയിലാക്കാനും ഉല്പാദനം എന്ന പ്രക്രിയ തന്നെ കണ്ടത്താനും സമൂഹത്തെ സഹായിച്ചതു്. സംരംഭകത്വമെന്നതു് ഒരു മാനവിക ശേഷിയാണു്. അതു് പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കപ്പെടുക തന്നെ വേണം. എതിര്‍ക്കപ്പെടേണ്ടതു് സംരംഭകത്വം ചൂഷണത്തിനും അടിച്ചമര്‍ത്തലിനും ബഹുജനങ്ങളുടെ പാപ്പരീകരണത്തിനുമായി ഉപയോഗിക്കപ്പെടുന്നതാണു്.

വ്യക്തി ഗത സംരംഭകത്വത്തിന്റെ സ്വീകാര്യമായ ഉദാഹരണങ്ങളാണു് സാമൂഹ്യ പരിഷ്കര്‍ത്താക്കള്‍. അവര്‍ സാമൂഹ്യ സംരംഭകരായിരുന്നു. ചരിത്രത്തിലുടനീളം നമുക്കവരെ കാണാം. സോക്രട്ടീസും ബുദ്ധനും ക്രിസ്തുവും നബിയും മാര്‍ക്സും ഏംഗത്സും ലെനിനും ഗാന്ധിയും സുബാഷ് ചന്ദ്ര ബോസും വിവേകാനന്ദനും ശ്രീനാരായണ ഗുരുവും അയ്യങ്കാളിയും ഏകെജിയും ഇഎംഎസും തുടങ്ങി ആ നിര എത്ര വേണമെങ്കിലും നീട്ടാം. രാഷ്ട്രീയ-സാമൂഹ്യ പ്രവര്‍ത്തനം സംരംഭകത്വം ആവശ്യപ്പെടുന്നു. അതു് ചൂഷകര്‍ക്കു് വേണ്ടിയോ ചൂഷിതര്‍ക്കു് വേണ്ടിയോ ഉപയോഗിക്കപ്പെടുന്നതു് എന്നതിലാണു് വ്യത്യാസം കാണേണ്ടതു്.

സ്വാഗതാര്‍ഹമായ സാമൂഹ്യ സംരംഭകത്വത്തിന്റെ മൂര്‍ത്തമായ രൂപങ്ങളായ പൊതു മേഖലാ സംരംഭങ്ങള്‍ ഇന്നു് സ്വകാര്യ കുത്തകകള്‍ക്കു് തീരെ സ്വീകാര്യമല്ല. അവര്‍ അതു് പൊളിച്ചെടുക്കാന്‍ കയ്യും മെയ്യും മറന്നു് പ്രവര്‍ത്തിക്കുകയാണു്. അതിനു് മൂലധന കുത്തകകള്‍ നയിക്കുന്ന ഭരണ കൂടം കൂട്ടു് നില്കുന്നു. സ്വകാര്യ മൂലധന കുത്തക സ്ഥാപനങ്ങള്‍ സ്വകാര്യ സംരംഭമായി മാത്രമാണു് കണക്കാക്കപ്പെടുന്നെങ്കിലും അതും സാമൂഹ്യ സംരംഭകത്വത്തത്തിന്റെ രൂപം തന്നെയാണു്. പക്ഷെ, അതിന്റെ പ്രവര്‍ത്തന രീതി ബഹുജനങ്ങളുടെ ശോഷണമാണു്. ലക്ഷ്യം ഗുണഫലം വ്യക്തി ഗതമായി കയ്യടക്കലുമാണു്. സ്വാഭാവികമായും അതു് സമൂഹത്തിനു് പൊതുവെ സ്വീകാര്യമാകാന്‍ തരമില്ല. ഇത്തരം സ്വകാര്യ മൂലധന കുത്തകകള്‍ക്കെതിരായ പൊതു ബോധം സ്വകാര്യ സംരംഭകത്വത്തോടുള്ള എതിര്‍പ്പായും സാമൂഹ്യ സംരംഭകത്വത്തോടു് തന്നെയുള്ള എതിര്‍പ്പായും കലാശിക്കുന്നുണ്ടു്.

സംരംഭങ്ങളും അതിനാല്‍ തന്നെ സംരംഭകത്വവും സമൂഹത്തിന്റെ ആവശ്യമാണു്. സ്വകാര്യവും സാമൂഹ്യവുമായ സംരംഭകത്വവും സ്വീകാര്യമാകണം. പക്ഷെ, സംരംഭകത്വമെന്നതു് ചൂഷണത്തിന്റെ പര്യായമായി കണക്കാക്കപ്പെടുന്നതാണു് പ്രശ്നം. സംരംഭകത്വമെന്ന മാനുഷിക മൂല്യമല്ല, ചൂഷണ ത്വരയാണു് എതിര്‍ക്കപ്പെടേണ്ടതു്.

സ്വകാര്യ സംരംഭങ്ങള്‍ ഇന്നു് നമ്മുടെ നാട്ടില്‍ കൂടിയേ തീരൂ. കാരണം സാമൂഹ്യ സംരംഭകത്വം നിര്‍ണ്ണായക വലിപ്പം കൈവരിച്ചിട്ടില്ല. അതിനാല്‍ സാമൂഹ്യ സംരംഭങ്ങളെന്ന നിലയില്‍ പൊതു മേഖല പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കപ്പെടുന്നതു് പോലെ തന്നെ ചെറുകിട-ഇടത്തരം സ്വകാര്യ സംരംഭങ്ങളും പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കപ്പെടണം. പൊതു മേഖലയും ചെറുകിട-ഇടത്തരം സ്വകാര്യ മേഖലയും ആഗോള ധന മൂലധനാധിപത്യത്തിന്റെ കുത്തകക്കെതിരെ ജനങ്ങളുടെ പരിചയായി വര്‍ത്തിക്കണം. അതേ സമയം പൊതു മേഖല ചെറുകിട ഇടത്തരം സംരംഭങ്ങളെ നശിപ്പിക്കരുതു്. മൂലധന കുത്തകക്കെതിരെ ജനങ്ങളുടെ പരിചയായി വര്‍ത്തിക്കുന്നതിന്റെ ഭാഗമായി പൊതു മേഖല ചെറുകിട സംരംഭങ്ങളുടേയും സംരക്ഷണ കവചമായി പ്രവര്‍ത്തിക്കേണ്ടതാണു്.

ഇന്നു് കേരളത്തിലെ പൊതു മേഖലാ സ്ഥാപനങ്ങള്‍ സംസ്ഥാനത്തെ ചെറുകിട-ഇടത്തരം സ്ഥാപനങ്ങളുമായി മാത്രം മത്സരത്തിലേര്‍പ്പെടുകയും അവയ്ക്കു് കിട്ടേണ്ട സര്‍ക്കാര്‍ ജോലികള്‍ തങ്ങളുടെ കുത്തകയാക്കി തട്ടിയെടുക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. മറുവശത്തു്, സംസ്ഥാനത്തിനു്, സര്‍ക്കാരിനും സമൂഹത്തിനും, ആവശ്യമായ വിപുലമായ പുതിയ അടിസ്ഥാന സേവനങ്ങള്‍ അഖിലേന്ത്യാ കുത്തകകളേയോ ആഗോള കുത്തകകളേയൊ അവര്‍ നിശ്ചയിക്കുന്ന കുത്തക നിരക്കുകളില്‍ ഏല്പിക്കേണ്ട ഗതികേടിലുമാണു് സംസ്ഥാനം എത്തിപ്പെട്ടിട്ടുള്ളതു്. അഖിലേന്ത്യാ കുത്തകകളും ആഗോള കുത്തകകളുമായി മത്സരിച്ചു് സംസ്ഥാനത്തിന്റെ പൊതു താല്പര്യം സംരംക്ഷിക്കാന്‍ ബാധ്യസ്ഥമായ പൊതുമേഖല ഇക്കാര്യത്തില്‍ പിന്നോക്കം പോകുകയും സംസ്ഥാനത്തിനകത്തെ ചെറുകിട-ഇടത്തരം സ്ഥാപനങ്ങളുമായി മാത്രം മത്സരത്തിലേര്‍പ്പെടുകയും ദേശീയ ആഗോള കുത്തകകളുടെ നാടന്‍ ഏജന്‍സിയായി അധ:പതിക്കുകയും ചെയ്യുന്ന സ്ഥിതിയാണിന്നു് നാം കാണുന്നതു്. ഇക്കാര്യത്തില്‍ ഇന്നു് കേരളത്തിലെ പൊതു മേഖലാ സ്ഥാപനങ്ങളുടെ പങ്കു് വിലയിരുത്തപ്പെടുകയും ആവശ്യമായ മാറ്റങ്ങള്‍ക്കു് അവ തയ്യാറാകുകയും വേണം. സ്വകാര്യ സംരംഭകത്വവും സാമൂഹ്യ സംരംഭകത്വവും പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കപ്പെടുകയും ചെയ്യണം.

ജോസഫ് തോമസ്.